امکان سنجی صادرات نفت ایران در شرایط تحریم

با خروج ایالات متحده از برجام یکی از برنامه های این کشور، به صفر رساندن صادرات نفت خام ایران به عنوان یکی از مهمترین منابع درآمد ارزی کشور اعلام شد. در این نوشتار به دنبال بررسی این موضوع هستیم که با توجه به عوامل ساختاری بازار نفت، امکان به صفر رساندن صادرات نفت ایران وجود دارد یا خیر.


مجتبی ستاری | استاد دانشگاه
1397/10/4
تعداد بازدید:

با خروج ایالات متحده از برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) یکی از برنامه های این کشور، به صفر رساندن صادرات نفت خام ایران به عنوان یکی از مهمترین منابع درآمد ارزی کشور اعلام شد. از سوی دیگر ایالات متحده کشورهای خریدار نفت ایران را به وضع تحریم های ثانویه تهدید نمود. تهدیدهای این کشور موثر واقع شد و سبب کاهش صادرات ایران به میزان ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام در روز در نیمه نخست ماه اوت شد؛ به این ترتیب صادرات نفت خام ایران از 2.32 میلیون بشکه در روز به 1.68 میلیون بشکه کاهش یافت. ماه های بعد این کاهش ادامه پیدا نمود. ایالات متحده هدف خود را از این اقدام، اجبار رهبران کشور به تغییر رفتار منطقه ای اعلام نمود. در این نوشتار به دنبال بررسی این موضوع هستیم که با توجه به عوامل ساختاری بازار نفت، امکان به صفر رساندن صادرات نفت ایران وجود دارد یا خیر.



مقصد صادرات نفت ایران



همانگونه که در نمودار زیر نشان داده شده است، مقصد نفت ایران در سال 2017 کشورهای آسیایی و اروپایی بوده است. از 2.125 هزار بشکه متوسط صادرات روزانه نفت ایران در سال 2017، حدود 1.370 هزار بشکه آن به کشورهای آسیایی و حدود 755 هزار بشکه آن به کشورهای اروپایی صادر شده است.





نمودار 1. مقصد صادرات نفت ایران



برترین واردکنندگان نفت ایران در ژانویه 2018 به شرح جدول زیر میباشد.





جدول 1. کشورهای برتر واردکننده نفت خام از ایران در ژانویه 2018، هزار بشکه


با فرا رسیدن زمان اعمال تحریمها در ماه نوامبر، ایالات متحده اقدام به اعطای معافیت 180 روزه به ۸ کشور واردکننده نفت خام از ایران نمود. کشورهای معاف شده شامل چین، هند، کره جنوبی، ژاپن، ایتالیا، یونان، تایوان، و ترکیه هستند. با این وجود حدود ۳ ماه است که کره جنوبی اقدام به واردات نفت خام و میعانات گازی از ایران ننموده است. انتظار می رود سایر واردکنندگان نیز اقدام به کاهش میزان واردات خود از ایران نمایند.



وضعیت عرضه و تقاضای جهانی نفت خام



بنابر آمارهای موجود طی سالهای 2015 و 2016 شاهد مازاد عرضه نفت خام در جهان بوده ایم. مازاد عرضه در سال 2017 از بین رفته و در نیمه نخست سال 2018 شاهد تعادل میان عرضه و تقاضای نفت خام بوده ایم اما در نیمه سوم این سال مجددا 100 هزار بشکه مازاد عرضه صورت گرفته است. میزان عرضه و تقاضای جهان در جدول زیر بیان شده است.





جدول 2. عرضه و تقاضای نفت خام در جهان (میلیون بشکه)


اگر چه آمارهای موجود بیانگر مازاد عرضه نفت به میزان یکصد هزار بشکه در روز در ۳ ماهه سوم سال 2018 بوده است، اما کاهش اخیر قیمت نفت خام و تصمیم اخیر اوپک و صادرکنندگان غیراوپک مبنی بر کاهش عرضه به میزان 1.2 میلیون بشکه در روز نشان دهنده این موضوع است که در ۳ ماهه چهارم سال 2018 مازاد عرضه بیشتر از ۳ ماهه قبل بوده است.


نمودار زیر بیانگر میزان تولید نفت خام ایران و اوپک می باشد. در پی خروج امریکا از برنامه جامع اقدام مشترک و اعلام این کشور مبنی بر اجرایی شدن تحریم ها علیه ایران از ۴ نوامبر، خرید نفت خام ایران توسط خریداران از چند ماه پیشتر از موعد اعلام شده کاهش یافت. جدول زیر نشانگر میزان تولید نفت ایران و اوپک می باشد.





جدول 3. عرضه نفت خام ایران و اوپک (هزار بشکه)


همانگونه که در جدول فوق نشان داده شده است، تولید نفت خام ایران در فاصله جولای تا نوامبر به میزان 793 هزار بشکه معادل 21 درصد کاهش یافته است که این موضوع در پی کاهش خرید نفت ایران از سوی خریداران بوده است. این موضوع در حالی است که در همین زمان و با وجود کاهش تولید وصادرات نفت ایران، تولید اوپک به میزان 677 هزار بشکه در روز افزایش یافته است. به عبارتی تا حد قابل توجهی کاهش صادرات ایران توسط سایر تولیدکنندگان اوپک جبران شده است.



با توجه به میزان تولید نفت ایران در ماه نوامبر و با توجه به متوسط صادرات نفت خام ایران به میزان 2میلیون و 125 هزار بشکه و تولید 3 میلیون و 867 هزار بشکه در سال 2017، می توان انتظار داشت که صادرات نفت کشور به حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه در ماه نوامبر کاهش یافته است. این میزان برابر است با مقدار نفت خامی که قرار است کشورهای اوپک و غیراوپک از تولید خود کاهش دهند. به عبارت دیگر به لحاظ شرایط عرضه و تقاضا امکان کاهش هرچه بیشتر صادرات ایران وجود دارد. البته در این میان محدودیتهای فنی وجود دارد که در ادامه توضیح مختصری با ویژگی نفت خام خواهیم داد.



ویژگی نفت خام



بطور کلی هر نفت خامی دارای ویژگیهایی است که آن را از سایر نفت خام های دیگر متمایز می نماید. شاید هیچ دو نفت خامی را نتوان یافت که خصوصیات آن درست مثل هم باشد. یکی از مهمترین ویژگی های نفت خام سبکی و سنگینی آن می باشد. برای نشان دادن میزان سبکی و سنگینی نفت خام، به‌طورمعمول از شاخص (API) استفاده می‌شود. این شاخص از حاصل تقسیم عدد 14.5 بر وزن مخصوص نفت خام در درجه حرارت 60 درجه فارنهایت، منهای عدد 131.5 به دست می‌آید. نفت خام‌های با API بالاتر از 30 را سبک و 20 تا 30 را متوسط و پایین‌تر از 20 را نفت خام سنگین می‌گویند.



نفت خام افزون بر «هیدروکربورها»‌، ناخالصی‌هایی نظیر نیتروژن، گوگرد، نمک و فلزات نیز در خود دارد. مقدار گوگرد (سولفور) موجود در نفت، یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر قیمت آن است. هیدروژن سولفید به سبب داشتن خاصیت اسیدی، خورندگی دستگاه‌های تقطیر را افزایش می‌دهد و به سبب سمی بودن، به محیط‌زیست خسارات جبران‌ناپذیری وارد می‌کند.



«نفت شیرین» به نفت خامی می‌گویند که میزان گوگرد آن کمتر از 0.5 درصد و «نفت ترش» به نفت خامی می‌گویند که میزان گوگرد آن بیش از 0.5 درصد باشد. میزان گوگرد موجود در نفت خام به‌طورمعمول بین 0.1 و سه درصد وزن نفت خام است. بیشتر نفت خام‌های شیرین، سبک و بیشتر نفت خام‌های ترش، سنگین هستند.



موارد گفته شده تنها موارد معدودی از ویژگی های نفت خام می باشد. علاوه بر این مواردی مانند ویسکوزیته یا گرانروی آن نیز مطرح است. موقع ساخت هر پالایشگاهی سعی می شود که طراحی آن متناسب با نوع خاصی از نفت خام صورت گیرد. البته در سال های اخیر تعداد محدودی پالایشگاه ساخته شده است که امکان پالایش طیف وسیعی از انواع نفت خام را دارا باشد اما عموم پالایشگاه های ساخته شده در دهه های گذشته با نوع خاصی از نفت خام طراحی و ساخته شده اند. از این رو امکان پالایش هر نوع نفتی را دارا نمی باشند.



جمع بندی



با توجه به موارد گفته شده به نظر می رسد که عرضه جهانی نفت توانایی پوشش قطع کامل صادرات نفت ایران را داشته باشد اما موارد فنی وجود دارد که مانع از دستیابی به این موضوع می شود. مهمترین عامل موثر بر این موضوع، تطابق فنی برخی از پالایشگاه های واردکننده با نفت صادراتی ایران می باشد. جایگزینی نفت دیگر به جای نفت وارداتی از ایران برای این پالایشگاه ها سخت و در برخی موارد ممکن نمی باشد. این موضوع سبب مانع دستیابی امریکا به قطع کامل صادرات نفت ایران در کوتاه مدت و حتی میان مدت می شود. در دور قبلی تحریم ها علیه ایران ،پیش از دستیابی به توافق هسته ای (برجام)، صادرات نفت ایران تا حدود ۸۰۰ هزار بشکه در روز کاهش یافت به همین دلیل به نظر می رسد کاهش صادرات نفت ایران تا این میزان عملی باشد و کاهش بیش از این مقدار بسته به امکان جایگزینی نفت خام موجود در بازار جهانی با نفت خام صادراتی ایران می باشد که تا حد قابل توجهی دشوار می باشد.





مطالب پربازدید
را ببینید یا به فهرست بازگردید.